Czy wiesz, że aż 85% życiowego sukcesu zależy od umiejętności komunikacji z ludźmi? Jak więc polepszyć jakość swoich rozmów, stworzyć nić porozumienia i sprawić, by inni czuli się dobrze w Twoim towarzystwie? Dokonasz tego dzięki podstawowemu narzędziu NLP, a mianowicie dzięki tworzeniu raportu. Co to takiego i jak to może pomóc Ci stać się mistrzem komunikacji, dowiesz się z tego wpisu.
Co to jest raport
Zazwyczaj gdy spotykamy kogoś po raz pierwszy, to szybko oceniamy tę osobę. Być może zdarzyło Ci się tak, że podczas tego pierwszego kontaktu odniosłeś bardzo pozytywne wrażenie i dobrze się czułeś w towarzystwie nowo poznanej osoby, choć nie wiedziałeś dlaczego właściwie odczuwasz sympatię. Otóż często jesteśmy nieświadomi, że nawzajem odzwierciedlamy swoją mowę ciała, by stworzyć poczucie więzi. Ponadto słowa przekazują tylko 7% naszego komunikatu. Mowa ciała aż 55%, a głos – 38%. W raporcie to właśnie komunikacja niewerbalna, czyli 93% naszego przekazu, odgrywa kluczową rolę.
Konkretniej – raport dzieli się na 2 kategorie: dopasowanie, czyli jakby „naśladowanie” zachowań Twojego rozmówcy. Piszę w cudzysłowie, bo nie chodzi tutaj wcale o wierne odtwarzanie każdego gestu, ruchu, czy zachowania. Natomiast istnieje też prowadzenie, czyli sprawienie, by osoba podążała za Tobą. Możesz tego użyć, jeśli chcesz wywrzeć wpływ na tę osobę. Np. Twój rozmówca jest zestresowany, więc dopasowujesz się do niego i budujesz relację, gdy już to zrobisz zaczynasz prowadzić – zmieniasz swoją mowę ciała i zachowanie na bardziej odprężone. Jeśli zrobisz to w umiejętny sposób, to poprowadzisz Twojego rozmówcę w określonym kierunku.
Swoje zachowanie możesz dopasowywać w określonych obszarach: mowa ciała, głos, język, oddech, emocje, przekonania i wartości, doświadczenia.
Tworzenie raportu
mowa ciała – Obserwuj rozmówcę. Jego postawa jest otwarta czy zamknięta? Zauważ, czy jest pochylony, czy wyprostowany. Jak siedzi lub stoi? Co robi z rękami i ramionami? Postaraj się usiąść i przyjąć taką samą postawę jak Twój rozmówca. Zwróć również uwagę na gestykulację. Nie musisz powtarzać każdego gestu. Wystarczy, że będziesz gestykulował tak samo gwałtownie lub spokojnie jak ta osoba. Pamiętaj też o mimice twarzy i kontakcie wzrokowym. Jeśli ktoś jest smutny to nie powinieneś być uśmiechnięty od ucha do ucha. Gdy osoba unika kontaktu wzrokowego, to nie wpatruj się w nią.
głos – Zauważ jak mówi osoba, z którą rozmawiasz: głośno czy cicho, szybko czy wolno, jakim tonem mówi, robi długie czy krótkie przerwy między zdaniami?
oddech – To dość trudne, ale gdy już opanujesz wszystkie sfery dopasowania to możesz spróbować również z oddechem. Obserwuj nos, klatkę piersiową i ramiona. Zauważ jak oddycha osoba: głęboko czy płytko, szybko czy wolno.
język – każdy stosuje jakieś charakterystyczne dla siebie zwroty, np.: dokładnie tak, stricte, de facto, bynajmniej itd. Postaraj się wychwycić te słowa i użyć ich od czasu do czasu.
Raport można również tworzyć na poziomie werbalnym. W połączeniu z dopasowaniem na poziomie mowy ciała, to może przynieść naprawdę niezłe rezultaty.
przekonania i wartości – Wychwyć najważniejsze wartości i to, czym kieruje się w życiu Twój rozmówca. Jeśli mówi, że najważniejsza w życiu jest rodzina, to Ty też możesz w jednym zdaniu o tym wspomnieć. Oczywiście, jeśli nie zgadzasz się ze swoim rozmówcą, a odzwierciedlenie miałoby w Tobie wywołać jakiś wewnętrzny konflikt, to nie warto, żebyś się dopasowywał.
doświadczenia – Gdy osoba, z którą rozmawiasz opowiada o swoich doświadczeniach, sukcesach czy problemach, zastanów się czy Tobie nie przydarzyło się nic podobnego, np. jeśli Twój rozmówca opowiada Ci, że jako dziecko wygrał turniej szachowy w szkole, to Ty możesz się pochwalić, że zdobyłeś 10 medali w swojej szkolnej karierze piłkarza.
Prowadzenie
Najpierw dopasowujesz się do rozmówcy, odzwierciedlasz jego mowę ciała. Gdy już to zrobisz, to stopniowo zmieniasz swoją postawę i gesty. Jeśli chcesz stworzyć bardziej przyjazną atmosferę lub rozweselić osobę, to przyjmij otwartą postawę i wprowadzaj pozytywne emocje.
Pamiętaj, że Twoje odzwierciedlenie ma być subtelne. Nie chodzi o to, żebyś wszystko automatycznie powtarzał. To będzie sztuczne i przerysowane. Wtedy Twój rozmówca odniesie wrażenie, że go przedrzeźniasz.
Zanim zaczniesz tworzyć raport, obserwuj. Naucz się zauważać mowę ciała. Kontroluj rozmowę i obserwuj reakcje osoby, z którą rozmawiasz. Jeśli coś idzie nie po Twojej myśli, przerwij raport. Jak? Po prostu zacznij się różnić i robić wszystko inaczej.
Tworząc raport, miej na uwadze te wskazówki. A może niekoniecznie. Po prostu eksperymentuj i baw się!
Magda Bednarczyk (http://magdabednarczyk.uniinfo.pl)