Osoby, które mają za granicą konta bankowe, inwestycyjne, fundusze powiernicze itp. wartości $10,000 lub więcej, mają obowiązek zgłaszać do władz fakt ich posiadania oraz płacić w USA podatki od zysków nawet wtedy, gdy podatki są im potrącane w Polsce. Tydzień temu wyjaśniłam szczegółowo, na czym te obowiązki polegają.
Obowiązki właściciela konta zagranicznego
Krótko mówiąc, właściciel zagranicznego konta musi wyjawić posiadanie za granicą kwoty $10,000 lub większej na corocznym zeznaniu podatkowym (Schedule B); musi zadeklarować przychód zagraniczny (odsetki, dywidendy czy zyski kapitałowe) i zapłacić należny podatek; musi też wypełnić odpowiedni formularz TDF, 90-22.1, Report of Foreign Bank and Financial Accounts i posłać go do U.S. Treasury Department do 1 lipca po roku rozliczeniowym. Jakby tego było mało, dodatkowe obowiązki stwarza nowa Ustawa o ujawnianiu kont zagranicznych (Foreign Account Tax Compliance Act – FATCA), którą prezydent Obama podpisał w ubiegłym roku. Począwszy od 1 stycznia 2013 roku zagraniczne instytucje finansowe będą miały obowiązek informować amerykański urząd podatkowy i kontach trzymanych za granicą przez amerykańskich podatków.
Ustawa o ujawnianiu kont zagranicznych
Ustawa o ujawnianiu kont zagranicznych (Foreign Account Tax Compliance Act – FATCA) dokłada jeszcze więcej obowiązków raportowych na właścicieli zagranicznych kont. Sekcja 511 ustawy FATCA stworzyła nową sekcję w kodzie podatkowym (IRC § 6038D, zwaną Foreign Financial Asset Reporting). Na jej mocy już z następnym rozliczeniem podatkowym 1040 za rok 2011 będziemy musieli posłać nowy formularz, jeżeli mamy za granicą równowartość $50,000 albo więcej. Na tym formularzu należy podać nazwę i adres zagranicznej instytucji finansowej albo emitenta akcji zagranicznych spółek. FACTA wymaga zadeklarowania większej liczby przedmiotów majątkowych niż formularz FBAR. Pod koniec roku IRS wyda odpowiednie instrukcje, o czym będę państwa informować.
Kary za zaniedbanie deklaracji zagranicznego konta
Jakie są kary za niewypełnienie obowiązków raportowych?
Departament Skarbu przestrzega w instrukcjach do druku FBAR: “Civil and criminal penalties, including in certain circumstances a fine of not more than $500,000 and imprisonment of not more than five years, are provided for failure to file a report, supply information, and for filing a false or fraudulent report”. Ostrzeżenie to przez lata pozostawało tylko na papierze. Ale to się zmienia, gdyż urząd podatkowy, jak i nowa administracja dobiera się do skóry osobom, które podejrzewają o nie deklarowanie przychodów i chowanie pieniędzy.
Oto maksymalne karty za zatajenie pieniędzy za granicą:
Kary cywilne: $10,000 za każde nieświadome (non-willful) naruszenie przepisów raportowych. Kara ta może być zniesiona, jeżeli podatnik wykaże dobry powód oraz przedłoży zaległe formularze. Za świadome łamanie przepisów podatnik może być obciążony grzywną do $100,000 i skonfiskowane mu może być do 50% trzymanych za granicą środków (patrz 31 U.S.C. § 5321(a)(5)).
Kary kryminalne: Surowe kary kryminalne przeznaczone są dla oszustów podatkowych, którzy z premedytacją piorą pieniądze i chowają je za granicą: do 250,000 i 5 lat więzienia albo $500,000 i do 10 lat więzienia w przypadku popełnienia również innych przestępstw.
Imigrant, który pozostawił za sobą w Polsce cześć życiowego dorobku, traktowany powinien być łagodniej.
Skomplikowane przepisy regulują posiadanie za granicą korporacji, spółek partnerskich i trustów, a kary za ich zatajanie są bardzo dotkliwe.
Do wyżej wymienionych kar dojść mogą kary za zaniedbanie sporządzenia deklaracji podatkowej, za nieopłacenie podatków, za popełnienie oszustwa podatkowego. Kary mogą być sumowane i łatwo przekroczyć kwotę pierwotnie należnego podatku.
Jakie grożą kary za zaniedbanie obowiązków podatkowych i jak się przed nimi wybronić, wyjaśnia książka pt. Jak chować pieniądze przed fiskusem. Książka pomoże też tym podatnikom, którym grozi kontrola podatkowa (audit).
Kiedy zagranicznego konta deklarować nie trzeba
Na załączniku Schedule B, dodawanego do corocznego zeznania podatkowego 1040, wyjawiać zagranicznych kont nie trzeba, jeżeli nigdy w przeciągu tego roku ich łączny stan nie przekroczył równowartości $10,000. W takiej sytuacji nie trzeba też słać raportu TDF, 90-22.1.
Odsetek z zagranicy nie ma potrzeby zgłaszać, jeżeli nie przekroczyły $10. Powód jest taki, że amerykańskie banki nie przysyłają klientom raportu 1099-INT, jeżeli odsetki wyniosły mniej niż $10.
Pamiętajmy też, że nawet gdy w roku 2013 wejdzie w życie Ustawa o ujawnianiu kont zagranicznych, to zagraniczne konta Amerykanów zawierające mniej niż $50,000 nie będą ujawniane do amerykańskiego Urzędu Podatkowego. Powód: IRS zarzuca sieci na grube ryby, a płotkami, takimi jak my, się nie interesuje.
Informacje o konieczności zgłaszania zagranicznych kont figurują na podatkowych drukach, o czym mogą nie wiedzieć osoby, które wypełniały uproszczone deklaracje 1040EZ albo deklarację dla nierezydentów 1040NR, gdzie tych informacji nie ma. Osoby o małych przychodach podatkowych deklaracji podatkowych wypełniać nie muszą, więc o również mogą być niedoinformowane. Jakkolwiek IRS nie zwalnia takich osób z konieczności zgłaszania ich zagranicznych kont, z pewnością uwzględni okoliczności łagodzące.
Amnestia
Masz konto w Polsce, ale nie zgłaszałeś go ani nie płaciłeś podatków? Powinieneś przeczytać o programie dobrowolnej deklaracji kont zagranicznych (2011 Offshore Voluntary Disclosure), której termin upłynie 31 sierpnia 2011 roku. O tej podatkowej amnestii dla właścicieli zagranicznych kont piszemy tu.
Elżbieta Baumgartner
Tekst uaktualniony ( 14.07.2011. )